Z tego co rozumiem pytanie to dostępna pula kości jest sztywno ograniczona, a gracz wybiera czy używa całej, części czy zadowala się jedną kością.

Poprawiłem tam drobny błąd, okazało się, że zjadłem tam parę słów. Choć esencja odpowiedzi na pytanie była - rzuca się w fazie 1A wybraną przez siebie liczbą kości z przedziału od 1 do 5. Popisowość i ryzykowność "tańczenia z szablami" dodaje dwie kości do dolnej i górnej granicy. Zastanawiam się jeszcze, co zrobić z lewakiem, bo na MGFie słusznie wytknięto mi, że druga broń nie musi oznaczać machania jak Drizzt, tylko może to być sposób obrony.

Uszanowanie. Wtrącę swoje trzy grosze, bo się zastanawiam czy nie prościej byłoby połączyć mechanikę ze ST? Mnie trochę odstrasza taka ilość zmechanizowania, bo w warunkach forumowych, to tylko nieco zmniejsza grywalność. Tu odejmujesz za sukcesy obrażenia, tam dodajesz ciastko jeszcze indziej zmieniasz krytyki. Możliwości cholernie dużo. Nie wystarczyło by kilka cyferek w KP w czym dana postać się specjalizuje, a potem w poście opisać do 3 akcji, które wykonuje i na koniec dodać skrypt do posta z rzutem kośćmi?

k100/k20 za akcję ukrywania się
k100/k20 za akcję poderżnięcia gardła
k100/k20 za unik i ucieczkę.

Po puszczeniu posta, nie da się go edytować i to co wypadnie Ci na kościach zdecyduje jak dobrze Ci się udała akcja.

Siemanko.
Widzisz, z tą mechaniką to jestem rozdarty między dwoma oczekiwanymi cechami, które chciałbym jakoś połączyć, ale nie mam pomysłu jak. Z jednej strony jest to, co wszyscy wiedzą - ma iść szybko, sprawnie, nie odciągać od immersji. Ale z drugiej strony jest nieco inne podejście, może bardziej moje - żeby mechanika nie była tylko systemem osądu skutków zadeklarowanych działań.

No bo tak to działa w klasycznym RPGowaniu. Gracz w trakcie rozgrywki odpowiada tylko za to, co jego postać robi - jakie podejmuje decyzje, jakie czynności wykonuje lub próbuje wykonać. I na tym się kończy jego rola. To, co zadeklarował, staje się po uproszczeniu danymi na wejściu dla MGa, który używa mechaniki, żeby przemielić te informacje, uwzględnić wszelkie czynniki i okoliczności i dodać losowość. Następnie Mistrz bierze wyniki, interpretuje je z mniejszą lub większą swobodą i przedstawia werdykt graczom, którzy są w tym momencie już tylko odbiorcami. Gracz ma prawo myśleć tylko z perspektywy postaci, ma operować tylko wewnątrz świata immersji. I poza tym staje się tylko bezbronną owieczką w obliczu mechaniki - po prostu czeka na osąd.

No i to klasyczne RPGowanie działa od lat bardzo dobrze. Niektórym się trochę nudzi, inni nie widzą poza nim świata. W końcu ma wiele zalet - skupienie uwagi gracza na odgrywaniu i myśleniu za bohatera jest w pewnym stopniu atutem. Drugim jest mniejsza lub większa prostota i intuicyjność. Jest ich więcej.

Tylko, że gramy w autorskim świecie i mamy postacie, które ciężko będzie zaadaptować do jakiejś znanej mechaniki - dlatego też chcę tu użyć własnych pomysłów, na bieżąco wprowadzając odpowiednią korektę do zasad w uzgodnieniu z graczami. A mechanikę wprowadzamy dlatego, że po prostu gracze chcieli - zresztą ja też - bo wszyscy już mieli dość grania, w którym wola MG (oraz dobro fabuły - według oceny MG) wyznaczała wszelkie efekty, werdykty. Możemy wprowadzić jakąś mechanikę klasyczną, taką jak wyżej opisałem - ale to będzie po prostu iluzja, że jest inaczej, bo przecież zasady, wszelkie ustalanie ST i modyfikatorów będzie nadal w rękach MG, więc będzie mieć tę samą władzę, co wcześniej - tylko, że w tle będą chodzić kostki, więc gracz będzie się cieszyć, bo jest głupiutki i infantylny.

Także pierwsze pytanie w ogóle powinno brzmieć, czy nadal gracze chcą mechaniki - koniec końców wnioski z ostatniej takiej sondy mogą być już dawno nieaktualne. Drugie - to czy nie lepiej spróbować zaadaptować DeDeki. Warhammer by raczej nie działał, trzeba by każdemu napisać profesje od nowa. W DeDekach tak naprawdę wszystko co związane z magią wymagałoby przeróbki - ale tylko to. Jeśli nie DeDeki, inna opcja, którą widzę, to FATE - tylko że widzę to średnio. FATE jest nastawiony na bardzo przerysowane postacie i bardzo filmowe akcje. To nie jest złe, ale przejście na to będzie katorgą. Jednak FATE ma tę zaletę, że gracz dysponuje w warstwie meta pulą punktów, których używa, więc jest jakoś odpowiedzialny za swoje wyniki i to już jest fajna sprawa.

Dobra, mocno już się rozpisałem, więc póki co nie będę poruszać kwestii tego, jak mógłby to działać autorski system i tak dalej. Czekam na jakieś wypowiedzi, jak wy to widzicie.

poczytałem o tym Fate trochę i jestem zauroczony Jak najbardziej mi pasuje taka forma rozrywki.

Też w sumie im więcej o Fejcie czytam, tym bardziej się jaram i więcej widzę zalet. Nawet już zacząłem poważnie rozważać elementy konieczne do adaptacji i wyobrażać sobie granie konkretnie tak a nie inaczej. Tylko, że jest problem.

Poprosiłem Mjetka, żeby na chwilę ze mną usiadł do testowego zrobienia postaci w Wiosce - zaadaptowania Idvara do mechaniki FATE. Okazało się, że zwyczajnie nie da się wymyślić Aspektów stanowiących główną koncepcję oraz kłopot postaci. Może się da, ale trzeba byłoby się nad tym głowić dłuższy czas. To postać, która nie ma żadnych jaskrawych cech, jest motywowana czasem prostą chęcią zarobku, czasem ciekawością, czasem ideałami i innymi pobudkami, ale na ogół nie ma nic co by się wybijało. Nie ma żadnego większego problemu, który by można uznać za element ważny dla fabularnej tożsamości bohatera i który motywowałby ją oraz wprowadzał wątki czy rozwiązywał je w jakiś ciekawy sposób. To postać, którą w bieg fabuły należy wpędzić kijem lub marchewką, bo sama z siebie jest po prostu normalnym, rozsądnym gostkiem. A koncepcja musiałaby być po prostu opisem profesji, czyli nie dałoby się jej wykorzystać inaczej jak na premie do walki i rzemiosła, bo Idvar to wojowniczy rzemieślnik.

I ja zwyczajnie wiem, że to nie jest indywidualny problem. Większość graczy ma właśnie takie podejście do tworzenia postaci i odgrywania - to normalne osoby bez przerysowanych elementów, bez wybitnie charakterystycznych cech. Ich kłopoty z kolei z założenia mają być tworzone przez scenariusz zbudowany wedle woli MG. Ot, takie środowisko, takie podejście do RPG. Dla większości postaci dałoby się szybko coś dobrać, ale ogólnie zawsze byłaby to zauważalna zmiana, może nie drastyczna, ale zauważalna.

I choć chętnie olałbym problem i zacząłbym grać, to wolę poczekać, by zainteresowani się wypowiedzieli.

PS. Oczywiście da się grać w FATE'a nawet kiedy kilka postaci będzie mieć mało wyraziste Aspekty. Tylko że to się mija z celem. Cała frajda w tym systemie polega na wykorzystywaniu ich i na tym że z Aspektów pojawiających się w grze buduje się wątki i zdarzenia, a poprzez punkty losu gracze mają wpływ na wykorzystywanie swoich atutów. W momencie, kiedy po prostu będziemy sobie rzucać na skille i patrzeć na wynik, od czasu do czasu rzucając Sztuczkę czy wykorzystując coś sytuacyjnego albo cechę wroga, to ta mechanika będzie więcej utrudniać niż dawać.

To trzeba zmodyfikować Idvara by jednak coś konkretnego właśnie go wyróżniało Ewentualnie dodać aspekt "szara mysza* - kolo bezpłciowy, nie wyróżniający się z tłumu i nie do zapamiętania =) Bo z tego co czytałem, to nawet szrama na mordzie może być uważana za aspekt, który wpływa na rozgrywkę.

Też prawda. Można rzeczywiście tak to potraktować.